Rodzaje badań HPV dostępne w naszej klinice

Badanie HPV 14

Test wykrywający 14 wysokoonkogennych typów HPV, które mają największy potencjał do wywoływania zmian przedrakowych i nowotworowych.

Kiedy się je wykonuje: Zalecane jako część rutynowej profilaktyki raka szyjki macicy, szczególnie u kobiet powyżej 30. roku życia.

Badanie HPV 16

Test specyficzny dla wirusa HPV typu 16, który jest jednym z najczęstszych typów związanych z rakiem szyjki macicy.

Kiedy się je wykonuje: Szczególnie zalecane, gdy inne testy wykazały obecność HPV lub u kobiet z nieprawidłowym wynikiem cytologii.

Badanie HPV 28

Rozszerzony test wykrywający 28 typów HPV, w tym zarówno wysokoonkogenne, jak i niskoonkogenne typy wirusa.

Kiedy się je wykonuje: Polecane dla kobiet chcących uzyskać pełny obraz zagrożenia HPV, szczególnie w przypadku niejednoznacznych wyników wcześniejszych badań lub dla osób o podwyższonym ryzyku.

Jak przebiega badanie?

• Pobranie materiału: Próbka do badania jest pobierana podczas rutynowego badania ginekologicznego za pomocą wymazu z szyjki macicy.
• Analiza laboratoryjna: Próbka jest następnie analizowana w laboratorium, gdzie sprawdzana jest obecność DNA wirusa HPV.
• Wyniki: Wyniki są zazwyczaj dostępne w ciągu kilku dni i mogą być omówione z lekarzem podczas konsultacji.

Dlaczego warto wykonać badanie HPV?

• Wczesne wykrycie: Pozwala na wczesne zdiagnozowanie obecności wirusa, co jest kluczowe w profilaktyce nowotworowej.
• Skuteczna profilaktyka: Regularne badania HPV w połączeniu z cytologią znacznie zmniejszają ryzyko rozwoju raka szyjki macicy.
• Indywidualne podejście: Wyniki testu HPV mogą pomóc lekarzowi w dostosowaniu dalszego planu leczenia i profilaktyki do indywidualnych potrzeb pacjentki.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Na czym polega badanie USG ginekologiczne transwaginalne?

• Technika badania:

Badanie USG transwaginalne polega na wprowadzeniu cienkiej, elastycznej sondy ultrasonograficznej do pochwy. Sonda emituje fale ultradźwiękowe, które odbijają się od struktur wewnętrznych i są przetwarzane na obrazy przez aparat ultrasonograficzny.

• Zakres badania:

USG transwaginalne pozwala na dokładne zobrazowanie macicy, jajników, jajowodów oraz innych struktur miednicy mniejszej. Umożliwia ocenę kształtu, wielkości i ewentualnych nieprawidłowości w tych obszarach, takich jak torbiele, guzki, polipy czy mięśniaki.

Jakie są wskazania do badania?

• Ocena przyczyn bólu miednicy
• Diagnostyka nieprawidłowych krwawień
• Monitorowanie stanu zdrowia przy leczeniu niepłodności
• Ocena zmian nowotworowych
• Monitorowanie stanu mięśniaków, torbieli czy polipów
• Badanie kontrolne po operacjach ginekologicznych

Jak się przygotować do badania?

• Higiena intymna: przed badaniem zaleca się zachowanie higieny intymnej, ale nie ma potrzeby stosowania żadnych specjalnych środków czyszczących.
• Przygotowanie fizyczne: badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, takiego jak przyjmowanie leków czy dieta.
• Zgłoszenie się na badanie: należy pamiętać o wcześniejszym umówieniu wizyty oraz zabranie ze sobą wszelkiej dokumentacji medycznej i wyników wcześniejszych badań.

Jak przebiega badanie?

1. Rozmowa wstępna: przed badaniem lekarz przeprowadza wywiad z pacjentką, omawia objawy i cel badania.
2. Wykonanie badania: pacjentka przyjmuje pozycję leżącą na stole ginekologicznym. Lekarz wprowadza sondę ultrasonograficzną do pochwy. Podczas badania pacjentka może odczuwać lekkie uczucie nacisku lub dyskomfort, ale procedura jest zazwyczaj bezbolesna.
3. Ocena wyników: obrazy uzyskane podczas badania są analizowane przez lekarza, który omawia wyniki i przedstawia pacjentce interpretację oraz zalecenia dotyczące dalszego postępowania.

Korzyści z badania USG ginekologicznego transwaginalnego

• Wysoka precyzja diagnostyczna: USG transwaginalne umożliwia dokładną ocenę struktury narządów wewnętrznych, co jest istotne w diagnostyce wielu problemów zdrowotnych.
• Wczesne wykrywanie problemów: badanie pozwala na wczesne wykrycie nieprawidłowości, takich jak torbiele, guzki czy zmiany nowotworowe.
• Brak inwazyjności: badanie jest nieinwazyjne i nie wymaga hospitalizacji, co minimalizuje ryzyko i dyskomfort dla pacjentki.
• Szybki powrót do codziennych zajęć: po badaniu pacjentka może wrócić do codziennych aktywności bez potrzeby rekonwalescencji.

USG ginekologiczne transwaginalne to kluczowe narzędzie diagnostyczne w ginekologii, które zapewnia szczegółową ocenę zdrowia układu rozrodczego i pomaga w skutecznej diagnostyce oraz leczeniu problemów zdrowotnych.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Na czym polega konsultacja?

1. Wywiad medyczny:

Analiza objawów: Lekarz szczegółowo pyta o objawy takie jak nieregularne cykle menstruacyjne, bóle miednicy, zaburzenia nastroju, zmęczenie, przyrost masy ciała, trądzik czy nadmierne owłosienie.

Historia medyczna: Omówienie przeszłych chorób, przyjmowanych leków, historii menstruacyjnej oraz ewentualnych problemów hormonalnych w rodzinie.

2. Badanie fizykalne:

Badanie ginekologiczne: Przeprowadzenie badania narządów płciowych, ocena struktury i funkcji macicy, jajników i innych narządów związanych z układem rozrodczym.

Ocena objawów: Sprawdzenie objawów zewnętrznych związanych z zaburzeniami hormonalnymi, takich jak zmiany skórne czy nadmierne owłosienie.

3. Badania dodatkowe:

• Badania hormonalne: Analiza poziomów hormonów we krwi, takich jak estrogen, progesteron, testosteron, prolaktyna czy hormony tarczycy.
• Ultrasonografia: USG ginekologiczne w celu oceny struktury narządów płciowych oraz wykrycia ewentualnych zmian.
• Inne badania: W razie potrzeby mogą być zlecone dodatkowe badania, takie jak tomografia komputerowa (CT) czy rezonans magnetyczny (MRI) w celu oceny funkcji i struktury narządów wewnętrznych.

Planowanie dalszego postępowania:

• Diagnostyka: Omówienie wyników badań i diagnostyki hormonalnej.
• Leczenie: Opracowanie planu leczenia, który może obejmować terapię hormonalną, zmiany w diecie, stylu życia, leczenie farmakologiczne czy inne interwencje medyczne.

Dlaczego warto?

• Skuteczna diagnostyka: Precyzyjna ocena zaburzeń hormonalnych pozwala na skuteczną diagnostykę i leczenie problemów zdrowotnych.
• Poprawa jakości życia: Właściwe leczenie hormonalne może poprawić funkcjonowanie układu rozrodczego i ogólny stan zdrowia.
• Dostosowane leczenie: Indywidualnie dopasowany plan leczenia zapewnia optymalne efekty terapeutyczne.

Dla kogo jest przeznaczona?

Konsultacja ginekologiczna endokrynologiczna jest przeznaczona dla kobiet z objawami zaburzeń hormonalnych, takich jak nieregularne cykle menstruacyjne, trudności w zajściu w ciążę, objawy zespołu policystycznych jajników (PCOS), problemy z tarczycą, czy inne symptomy wskazujące na zaburzenia hormonalne.

Jak przygotować się do konsultacji?

• Zbierz dokumentację medyczną: Przygotuj wyniki wcześniejszych badań, raporty medyczne i historię chorób.
• Sporządź listę objawów: Zapisz objawy, które zauważyłaś, oraz daty ich wystąpienia.
• Pytania: Przygotuj pytania dotyczące swojego stanu zdrowia, możliwości leczenia i przewidywanego przebiegu terapii.

Konsultacja ginekologiczna endokrynologiczna jest kluczowym krokiem w diagnostyce i leczeniu zaburzeń hormonalnych wpływających na zdrowie układu płciowego. Dzięki specjalistycznym badaniom i indywidualnemu podejściu możliwe jest przywrócenie równowagi hormonalnej oraz poprawa jakości życia pacjentek. Regularne kontrole i odpowiednie leczenie są istotne dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Na czym polega konsultacja?

Wywiad medyczny:

• Analiza objawów: Lekarz ginekolog szczegółowo pyta o objawy takie jak bóle miednicy, bóle menstruacyjne, nieregularne krwawienia, ból podczas stosunku, problemy z płodnością czy objawy związane z przewodem pokarmowym (np. ból podczas wypróżniania).
• Historia medyczna: Omówienie przeszłych chorób, wcześniejszych zabiegów ginekologicznych, stosowanych terapii oraz historii menstruacyjnej.

Badanie fizykalne:

• Badanie ginekologiczne: Ocena struktury narządów płciowych, w tym badanie palpacyjne, które może pomóc w wykryciu guzów lub bolesnych obszarów w miednicy.

Badania obrazowe:

• USG przezpochwowe: To najczęściej wykonywane badanie w diagnostyce endometriozy, które pozwala na dokładną ocenę struktury narządów wewnętrznych, takich jak macica, jajowody, jajniki i pęcherz moczowy. Dzięki USG przezpochwowemu lekarz może ocenić obecność torbieli endometrialnych oraz inne zmiany związane z endometriozą.
• USG przezbrzuszne: W niektórych przypadkach wykonuje się także USG przezbrzuszne, które pozwala na ocenę narządów miednicy z zewnątrz, choć jest mniej precyzyjne niż USG przezpochwowe w diagnostyce endometriozy.

Planowanie dalszego postępowania:

• Diagnostyka: Omówienie wyników badań i możliwe rozpoznanie endometriozy. W przypadku potwierdzenia diagnozy lekarz określi stopień zaawansowania choroby i plan leczenia.
• Leczenie: Opracowanie planu leczenia, który może obejmować farmakoterapię (np. leki hormonalne), zabiegi chirurgiczne (np. laparoskopię w celu usunięcia ognisk endometriozy) oraz zmiany w stylu życia i diecie.

Dlaczego warto?

• Wczesna diagnoza: USG pozwala na wczesne wykrycie endometriozy, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia i złagodzenia objawów.
• Precyzyjna ocena: Dokładne badanie obrazowe umożliwia ocenę rozległości i lokalizacji zmian, co pomaga w opracowaniu skutecznego planu leczenia.
• Planowanie leczenia: Dokładna diagnoza umożliwia lekarzowi zaplanowanie najbardziej efektywnego leczenia, dostosowanego do indywidualnych potrzeb pacjentki.

Dla kogo jest przeznaczona?

Konsultacja ginekologiczna z USG w kierunku endometriozy jest przeznaczona dla kobiet z objawami sugerującymi endometriozę, takich jak uporczywe bóle miednicy, nieregularne krwawienia, ból podczas stosunku, problemy z płodnością, oraz dla tych, które miały wcześniejsze podejrzenia endometriozy lub były poddane wcześniejszym badaniom.

Jak przygotować się do konsultacji?

• Zbierz dokumentację medyczną: Przygotuj wyniki wcześniejszych badań, raporty medyczne i historię chorób.
• Sporządź listę objawów: Zapisz objawy, które zauważyłaś, oraz daty ich wystąpienia.
• Pytania: Przygotuj pytania dotyczące swojego stanu zdrowia, możliwości leczenia i przewidywanego przebiegu terapii.

Konsultacja ginekologiczna z USG w kierunku endometriozy jest kluczowym krokiem w diagnostyce i leczeniu tej schorzenia. Dzięki precyzyjnemu badaniu obrazowemu możliwe jest dokładne rozpoznanie i ocena endometriozy, co prowadzi do skutecznego leczenia i poprawy jakości życia pacjentek. Regularne kontrole i odpowiednie leczenie są istotne dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Na czym polega konsultacja położnicza?

Ocena zdrowia matki i dziecka: konsultacja położnicza obejmuje dokładną ocenę zdrowia matki i płodu. Lekarz lub położna monitoruje rozwój ciąży, wykonuje niezbędne badania oraz odpowiada na pytania dotyczące zdrowia.

Planowanie opieki prenatalnej: specjalista opracowuje indywidualny plan opieki prenatalnej, który obejmuje zalecenia dotyczące diety, aktywności fizycznej, suplementacji oraz przygotowania do porodu.

Edukacja i wsparcie: konsultacja położnicza to także czas na edukację przyszłej mamy. Specjalista udziela informacji na temat przebiegu ciąży, porodu, karmienia piersią oraz opieki nad noworodkiem.

Jakie są wskazania do konsultacji położniczej?

• Regularne wizyty prenatalne: konsultacje położnicze są zalecane w regularnych odstępach czasu przez całą ciążę, zgodnie z harmonogramem wizyt prenatalnych.
• Problemy zdrowotne: w przypadku jakichkolwiek problemów zdrowotnych, takich jak bóle, krwawienia, nadciśnienie czy cukrzyca ciążowa, konieczne jest skonsultowanie się ze specjalistą.
• Przygotowanie do porodu: konsultacja przedporodowa ma na celu przygotowanie się do porodu, omówienie planu porodu, dostępnych metod znieczulenia oraz wybór miejsca porodu.

Jak się przygotować do konsultacji położniczej?

• Dokumentacja medyczna: zabierz ze sobą wszelką dokumentację medyczną, w tym wyniki badań, informacje o wcześniejszych ciążach oraz stosowane leki.
• Pytania i wątpliwości: przygotuj listę pytań i wątpliwości dotyczących ciąży, porodu i opieki nad dzieckiem, aby uzyskać pełne odpowiedzi podczas wizyty.
• Notatki o samopoczuciu: zanotuj wszelkie objawy, zmiany samopoczucia, dolegliwości czy nietypowe symptomy, które mogą być istotne dla lekarza lub położnej.

Jak przebiega konsultacja położnicza?

1. Wywiad medyczny: Specjalista przeprowadza wywiad medyczny, omawiając przebieg ciąży, historię zdrowotną, ewentualne objawy i problemy zdrowotne.
2. Badania: w trakcie wizyty wykonuje się rutynowe badania, takie jak pomiar ciśnienia krwi, badanie masy ciała, monitorowanie tętna płodu oraz ewentualne badania dodatkowe.
3. Edukacja i planowanie: specjalista udziela informacji na temat dalszego postępowania, edukuje o objawach, które mogą wymagać uwagi oraz omawia plan porodu i opieki po porodzie.
4. Omówienie wyników: po wykonaniu badań, lekarz lub położna omawia wyniki i zaleca dalsze postępowanie, w tym ewentualne dodatkowe badania lub konsultacje.

Korzyści z konsultacji położniczej

• Wczesne wykrywanie problemów: regularne wizyty pozwalają na wczesne wykrycie i leczenie ewentualnych problemów zdrowotnych, co jest kluczowe dla zdrowia matki i dziecka.
• Wsparcie emocjonalne: konsultacje położnicze oferują wsparcie emocjonalne i psychiczne, pomagając przyszłej mamie czuć się pewniej i przygotowaną na nadchodzące zmiany.
• Edukacja: umożliwiają zdobycie wiedzy na temat ciąży, porodu i opieki nad dzieckiem, co zwiększa komfort i pewność siebie przyszłej mamy.

Konsultacja położnicza to fundamentalny element opieki prenatalnej, który zapewnia zdrowie i bezpieczeństwo matki i dziecka. Regularne wizyty oraz otwartość na pytania i wątpliwości są kluczowe dla prawidłowego przebiegu ciąży i przygotowania do porodu.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Dlaczego konieczne jest opróżnienie ropnia?

Ropień gruczołu Bartholina jest nie tylko bolesny, ale może również prowadzić do poważniejszych infekcji, jeśli nie zostanie odpowiednio leczony. Opróżnienie ropnia jest najskuteczniejszą metodą leczenia, która pozwala na usunięcie nagromadzonej ropy, złagodzenie bólu i przyspieszenie procesu gojenia.

Jak przebiega zabieg opróżnienia ropnia?

1. Konsultacja i badanie:
   • Zabieg poprzedza dokładne badanie ginekologiczne, podczas którego lekarz ocenia stopień zaawansowania ropnia i ogólny stan zdrowia pacjentki.
2. Znieczulenie:
   • Przed przystąpieniem do opróżniania ropnia stosuje się miejscowe znieczulenie, aby zminimalizować dyskomfort i ból podczas zabiegu.
3. Nacięcie i drenaż:
   • Lekarz wykonuje niewielkie nacięcie na powierzchni ropnia, aby umożliwić odpływ ropy. Czasami w miejscu nacięcia umieszcza się mały dren, który pozostaje na kilka dni, by zapewnić całkowite opróżnienie ropnia i zapobiec nawrotowi infekcji.
4. Zalecenia pozabiegowe:
   • Po zabiegu pacjentka otrzymuje instrukcje dotyczące higieny intymnej oraz, w razie potrzeby, przepisane są antybiotyki. Regularne kontrole u ginekologa są zalecane, aby upewnić się, że ropień nie powraca i rana goi się prawidłowo.

Jakie są efekty zabiegu?

Opróżnienie ropnia gruczołu Bartholina przynosi niemal natychmiastową ulgę w bólu i dyskomforcie. Zabieg pozwala na skuteczne usunięcie infekcji i zmniejszenie ryzyka jej nawrotu. Pacjentki zazwyczaj odczuwają znaczną poprawę już kilka dni po zabiegu, choć pełne gojenie może zająć od kilku dni do kilku tygodni.

Czy istnieją ryzyka lub powikłania?

Jak przy każdym zabiegu chirurgicznym, istnieje ryzyko powikłań, choć są one rzadkie. Mogą obejmować zakażenie, krwawienie lub nawroty ropnia. Dlatego ważne jest, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarza po zabiegu i zgłaszać się na wizyty kontrolne.

Jeśli doświadczasz bólu lub dyskomfortu w okolicy intymnej, skontaktuj się z naszą kliniką. Nasz zespół doświadczonych ginekologów oferuje profesjonalne i dyskretne podejście do leczenia ropni gruczołu Bartholina. Zapewniamy nowoczesne metody leczenia, które szybko i skutecznie przyniosą ulgę w dolegliwościach.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU

Na czym polega konsultacja?

Wywiad medyczny:

• • Objawy: Lekarz zapyta o objawy, takie jak bóle piersi, guzki, wydzielina z brodawek, zmiany w skórze lub inne niepokojące objawy.
  • Historia medyczna: Omówienie historii zdrowia piersi, w tym ewentualnych wcześniejszych diagnoz, leczenia oraz historii rodzinna dotyczącej nowotworów piersi.

Badanie fizykalne:

• • Palpacja: Przed wykonaniem USG, lekarz może przeprowadzić badanie palpacyjne piersi, aby zlokalizować wszelkie zmiany, które będą oceniane podczas badania ultrasonograficznego.

USG piersi:

• • Przygotowanie: USG piersi nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjentka powinna jedynie zdjąć odzież z górnej części ciała i, jeśli to konieczne, rozebrać się do pasa.
  • Przebieg badania: Pacjentka leży na stole diagnostycznym, a specjalista nakłada na skórę żel ultrasonograficzny. Następnie, za pomocą głowicy ultrasonograficznej, wykonuje skanowanie piersi. Fale ultradźwiękowe przesyłane przez głowicę odbijają się od struktur wewnętrznych, a obraz jest wyświetlany na monitorze.
  • Ocena: USG piersi pozwala na ocenę struktury tkanki piersiowej, w tym identyfikację torbieli, guzów, zmian zapalnych i innych nieprawidłowości. Można także ocenić węzły chłonne w okolicy pachy.

Planowanie dalszego postępowania:

• • Analiza wyników: Lekarz omawia wyniki badania z pacjentką, wskazując ewentualne zmiany oraz planując dalsze kroki diagnostyczne lub terapeutyczne.
  • Rekomendacje: Na podstawie wyników USG lekarz może zalecić dodatkowe badania, takie jak mammografia, biopsja, lub określić odpowiedni plan leczenia.

Dlaczego warto?

• Bezpieczne i nieinwazyjne: USG piersi jest bezpiecznym badaniem, które nie wykorzystuje promieniowania, co czyni je bezpiecznym dla zdrowia.
• Dokładna diagnostyka: Umożliwia dokładną ocenę struktury piersi i identyfikację zmian, które mogą wymagać dalszej analizy.
• Wczesne wykrywanie problemów: Dzięki USG możliwe jest wczesne wykrycie zmian, co może przyczynić się do szybkiego rozpoczęcia leczenia i poprawy rokowania.

Dla kogo jest przeznaczone?

USG piersi jest zalecane dla kobiet w różnych grupach wiekowych, zarówno w celach diagnostycznych, jak i kontrolnych. Szczególnie ważne jest dla:

• Kobiet z objawami niepokojącymi, takimi jak guzki lub ból w piersiach.
• Osób z historią rodzinną nowotworów piersi.
• Kobiet w trakcie monitorowania zmian po leczeniu nowotworowym.
• Pacjentek w ramach badań przesiewowych, zwłaszcza jeśli mammografia jest niewystarczająca lub wskazana jako dodatkowe badanie.

UMÓW WIZYTĘ        POWRÓT DO MENU